εύστεκτος

εὔστεκτος, -ον (Α)

1. αυτός που μπορεί να στεγαστεί εύκολα

2. εκείνος που συγκρατείται εύκολα, που δείχνει αυτοσυγκράτηση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + στέγω].